PENGENALAN
Sistem
pentadbiran kerajaan Malaysia telah terbentuk sejak zaman Pra sejarah. Pada
masa ini, segala aspek pemerintahan dan pentadbiran negara ditentukan oleh
masyarakat Melayu tanpa adanya pengaruh daripada luar. Contohnya pada zaman
pemerintahan Kesultanan Melayu Melaka pada abad ke-15. Setelah kedatangan
British, pada abad ke-19, berlaku perubahan yang amat ketara dalam sistem
politik dan pentadbiran negara.
Setiap
badan pemerintah ini memainkan peranan penting iaitu badan eksekutif sebagai
pelaksana, badan perundangan sebagai penggubal undang-undang dan badan
kehakiman sebagai penegak, pengadil dan penafsir undang-undang untuk keadilan.
HASIL PEMBELAJARAN
1.
Menyatakan tugas-tugas YDPA dalam badan
Eksekutif.
2.
Menyenaraikan keanggotaan Kabinet.
3.
Menjelaskan bidang kuasa Perdana Menteri
dalam Kabinet.
8.1 DOKTRIN PENGASINGAN
KUASA
Sistem
pengasingan kuasa bermaksud badan eksekutif (pentadbiran) menjalankan hal-hal
pentadbiran negara, badan legislatif (perundangan) berkuasa membentuk rang
undang-undang dan badan judisiari (kehakiman) berkuasa menjalankan kuasa
keadilan. Walaupun sistem pengasingan kuasa wujud, tetapi pada hakikatnya
pengasingan kuasa tersebut sukar dijalankan sepenuhnya memandangkan setiap
badan tersebut mempunyai perkaitan antara satu sama lain.
Rajah
di atas menunjukkan doktrin pengasingan kuasa
8.2 YANG
DI-PERTUAN AGONG (YDPA)
YDPA dilantik lima tahun sekali
daripada kalangan sembilan orang raja Melayu yang dipilih oleh Majlis Raja-raja.
Antara tugas YDPA ialah:
i.
Bidang
kuasa Eksekutif (pentadbiran)
ii.
Bidang
kuasa Legislatif (Perundangan),
iii.
Bidang
kuasa Judisiari (Kehakiman),
iv.
Kuasa
budi bicara,
v.
Tugas-tugas
lain
Dalam badan ini, YDPA bertindak
sebagai Ketua Negara berkuasa untuk:
i.
Memanggil Parlimen
bersidang, menangguh dan membubar Parlimen,
ii.
Meluluskan
Rang Undang-undang.
Walaubagaimanapun, terdapat perkara
yang tidak boleh dilakukan oleh YDPA menurut Perkara 34, Perlembagaan Persekutuan Malaysia
iaitu:
i.
Baginda
tidak boleh menjalankan tugasnya sebagai raja di negeri baginda, kecuali
tugas-tugas baginda sebagai ketua agama Islam.
ii.
Baginda
tidak boleh memegang sesuatu jawatan yang baginda ada apa-apa saraan.
iii.
Baginda tidak boleh mengambil bahagian yang aktif dalam
apa juga perusahaan.
Selain
itu, Baginda juga bertindak sebagai Ketua Negara atau Ketua Persekutuan dan
mempunyai beberapa peranan penting berkaitan dengan badan eksekutif (Jemaah
Menteri). YDPA memainkan empat peranan utama iaitu:
i.
Perkara 39 Perlembagaan Persekutuan
- YDPA bertindak sebagai punca kuasa eksekutif. Bermakna segala urusan kerajaan
dijalankan atas nama baginda. Perkara 40(1) Perlembagaan Persekutuan
memperuntukkan baginda mesti bertindak atas nasihat Jemaah Menteri atau atas
nasihat seorang menteri yang diberikan kuasa oleh Jemaah Menteri. Perkara
40(1[a]) Perlembagaan Persekutuan (pindaan perlembagaan) memperuntukkan bahawa
baginda mesti bertindak atas nasihat yang diberikan.
ii.
Perkara 40(2)a Perlembagaan
Persekutuan - memperuntukkan kuasa budi bicara baginda untuk melantik Perdana
Menteri. Tetapi baginda dikehendaki mengikut kebiasaaan peraturan demokrasi
berparlimen. Perlantikan tersebut hendaklah di kalangan ahli Dewan Rakyat dan
merupakan ketua parti yang telah memenangi pilihanraya Parlimen sebelum ini.
iii.
Perkara 43 Perlembagaan
Persekutuan - memberi kuasa kepada baginda untuk melantik Jemaah Menteri dan Perkara 43(2) menyatakan susunan yang
patut diikuti Baginda dalam hal tersebut iaitu, melantik seorang Perdana
Menteri terdahulu (43[a]), kemudian barulah melantik anggota Jemaah Menteri
atas nasihat Perdana Menteri.
iv.
Perkara 40(2)b Perlembagan
Persekutuan - memperuntukkan kuasa budi bicara kepada baginda untuk
mempersetujui atau tidak permintaan untuk membubarkan Parlimen.
8.3 KUASA
EKSEKUTIF (PENTADBIRAN)
Di Malaysia, kuasa eksekutif dijalankan
oleh pentadbiran peringkat persekutuan, kerajaan negeri dan juga kerajaan
tempatan.
8.3.1 Sejarah
Sejarah
pengenalan Jemaah Menteri bermula pada tahun 1951 melalui penubuhan kabinet
mini yang dinamakan Sistem Ahli (Member System). Penubuhan sistem ahli
ini adalah hasil usaha Dato’ Onn Ja’afar supaya orang tempatan terlibat dalam
pentadbiran koloni sebagai langkah untuk menuju kemerdekaan dan pemerintahan
sendiri.[1]
Dalam sistem ahli, seseorang yang dilantik adalah ibarat seorang menteri kerana
beliau memainkan peranan yang sama. Beberapa buah jabatan akan diletak di bawah
kawalan seorang ahli.
Oleh
kerana Sistem Ahli diwujudkan di bawah pemerintahan penjajah dan bukannya bagi
sebuah negara merdeka, maka semua ahli bertanggungjawab secara langsung kepada
Pesuruhjaya Tinggi British. Sistem Ahli ini berakhir pada Ogos 1955 apabila
pilihanraya umum pertama diadakan pada bulan Ogos 1955. Selepas piliharaya
1955, sebuah kerajaan baru telah dibentuk di mana Parti Perikatan (antara UMNO,
MCA, MIC) telah memenangi 51 daripada 52 kerusi yang dipertandingkan. Tunku
Abdul Rahman Putra Al-Haj telah dilantik sebagai Ketua Menteri[2]
dan seiring dengan itu lahir pula sebuah kabinet moden pramerdeka.
Apabila
Tanah Melayu mencapai kemerdekaan pada 31 Ogos 1957, Tunku Abdul Rahman
dilantik menjadi Perdana Menteri yang pertama dan kabinet yang dibentuk pada
ketika itu merupakan kabinet pertama selepas Tanah Melayu memperolehi
kemerdekaan. Seterusnya, sistem kabinet ini berlanjutan sehingga ke hari ini.
8.3.2
Perlantikan Kabinet / Jemaah Menteri Kini
Kabinet
atau Jemaah Menteri adalah sebuah badan yang melaksanakan kuasa eksekutif yang
dipegang oleh Yang di-Pertuan Agong. Dasar atau polisi kabinet adalah tugas
yang dilaksanakan oleh jentera pentadbiran kerajaan di peringkat Persekutuan
atau Kerajaan Pusat.[3]
Kabinet ini akan mengandungi seorang Perdana Menteri dan beberapa orang menteri
yang bertanggungjawab ke atas kementerian (portfolio) masing-masing.
Namun
begitu, ada juga menteri-menteri yang memegang lebih daripada satu portfolio.[4]
Misalnya Perdana Menteri Malaysia kini iaitu Yang Amat Berhormat Dato’ Seri
Abdullah Ahmad Badawi memegang secara serentak jawatan Perdana Menteri, Menteri
Kewangan dan Menteri Keselamatan Dalam Negeri. Dalam Perlembagaan
memperuntukkan perlantikan ahli Jemaah Menteri iaitu:
i.
Perkara 43(1) Perlembagaan
Persekutuan memperuntukkan bahawa ahli-ahli Jemaah Menteri dilantik oleh YDPA
untuk menasihati baginda dalam menjalankan tugas-tugasnya.
ii.
Perkara 43(2[a])
Perlembagaan Persekutuan pula memperuntukkan YDPA dikehendaki melantik terlebih
dahulu seorang Perdana Menteri yang pada pendapat baginda akan mendapat
sokongan majoriti di Parlimen (Dewan Rakyat). Perdana Menteri akan mengetuai
Jemaah Menteri yang akan dilantik oleh baginda kemudiannya.
iii.
Perkara 43(2[b])
Perlembagaan Persekutuan juga memperuntukkan bahawa baginda akan melantik
menteri-menteri dari kedua-kedua Dewan (Rakyat dan Negara) atas nasihat Perdana
Menteri.
Dalam
konteks Demokrasi Berparlimen, ahli-ahli Jemaah Menteri bertanggungjawab
bersama di atas segala keputusan yang dibuat oleh Jemaah Menteri (Kabinet).
Keadaan ini membawa maksud bahawa walaupun seorang menteri itu tidak bersetuju
dengan keputusan jemaah, beliau tetap dikehendaki bersetuju dengan
keputusan-keputusan yang dibuat oleh jemaah tersebut. Dan adalah melanggar
etika jawatannya sekiranya seorang ahli jemaah itu membantah secara terbuka.
Dalam
perjalanan sistem jemaah menteri juga, peranan menteri-menteri adalah penting
kerana seorang menteri merupakan pembawa usul atau rang undang-undang kerajaan.
Oleh itu, seorang menteri itu akan merujuk kepada jabatan-jabatan kerajaan yang
terlibat sebelum rang undang-undang itu diusulkan di Parlimen.[5]
Bagi membantu menteri-menteri melaksanakan tugas masing-masing, Perkara 43A
Perlembagaan Persekutuan juga memperuntukkan bahawa YDPA akan melantik
timbalan-timbalan menteri atas nasihat Perdana Menteri. Tugas timbalan menteri
adalah untuk membantu menteri. Bagi melaksanakan tugas-tugas Jemaah Menteri
juga, seorang setiausaha parlimen dilantik oleh Perdana Menteri mengikut
Perkara 43B(1) Perlembagaan Persekutuan. Tugasnya adalah untuk membantu menteri
dan timbalan menteri dan semasa menjalankan tugas ini, mereka mempunyai kuasa
yang penuh sebagai seorang menteri dan timbalan menteri mengikut Perkara 43B(2)
Perlembagaan Persekutuan.
Selain
itu, Perdana Menteri juga diberi kuasa oleh Perlembagaan Persekutuan untuk
melantik seorang setiausaha politik yang tidak semestinya daripada kalangan
ahli mana-mana dewan Parlimen. Mesyuarat Kabinet atau Jemaah Menteri diadakan
seminggu sekali iaitu pada hari Rabu.
8.3.3
Perdana Menteri
Ketua
Jemaah Menteri
Perdana
Menteri adalah Ketua Jemaah Menteri. Ini bermakna beliau berkuasa mencalonkan
sesiapa sahaja untuk dilantik oleh Yang di-Pertuan Agong sebagai ahli kabinet.
Selain
itu, Perdana Menteri juga mempengerusikan mesyuarat Jemaah Menteri yang
diadakan seminggu sekali. Sebagai pengerusi, beliau boleh menentu dan mengawal
agenda mesyuarat (apa yang boleh dibincangkan dan batas-batas yang mengawal
perbincangan perkara-perkara tertentu). Dalam sistem demokrasi berparlimen yang
mempunyai banyak parti berasaskan pelbagai kepentingan, pilihan seorang Perdana
Menteri mengenai siapa yang patut dilantik agak terbatas kerana beliau perlu
mengimbangkan kepentingan-kepentingan ini.
Walau
apa sekalipun cara seorang itu dilantik menganggotai Jemaah Menteri, seorang
yang dilantik tetap akan setia kepada Perdana Menteri kerana perlantikan itu
merupakan hak atau prerogatifnya. Oleh itu, kuasa dan pengaruh beliau akan
bertambah dengan setiap perlantikan.
Ketua
Pentadbir Utama
Perdana
Menteri juga memainkan peranan sebagai ketua pentadbir utama negara. Ini kerana
semua dasar yang diamalkan oleh kerajaan (termasuk kementerian) diturunkan dari
pemerintah yang diketuai oleh seorang Perdana Menteri. Sebagai ketua pentadbir
negara, seorang Perdana Menteri memainkan peranan sebagai juru jual penting
dasar-dasar dan program-program yang agak mendadak dan menyeluruh, yang bertujuan:
i.
Meningkatkan
prestasi perkhidmatan awam
ii.
Mengubah
sikap pengawai perkhidmatan awam
iii.
Merapatkan
hubungan sektor awam dengan swasta
Antara
dasar dan program yang dimaksudkan adalah Dasar Penswastaan. Pensyarikatan
Malaysia, Dasar Pandang Ke Timur, dan Penggunaan Perakam Waktu. Bukanlah mudah
untuk memperkenalkan dasar dan program yang ditujukan khas untuk mengubah
institusi dan sikap di kalangan pegawai perkhidmatan awam yang sudah tertanam
sebelum itu. Tetapi kejayaan dan penerimaan dasar dan program itu menunjukkan
kebijaksanaan, kualiti kepimpinan dan kewibawaan seorang Perdana Menteri
sebagai ketua pentadbir utama negara.
Ketua
Parti Pemerintah
Seorang
Perdana Menteri sudah semestinya merupakan ketua sebuah parti poltik. Dalam
sistem demokrasi yang didokong oleh persaingan parti politik, asas untuk
menjadi Perdana Menteri terletak pada kejayaan parti pimpinan beliau memungut
kerusi terbanyak dalam pilihanraya umum. Keadaan inilah yang memudahkan tugas
Yang di-Pertuan Agong melantik seorang Perdana Menteri. Oleh itu, baginda tidak
perlu menggunakan budi bicara, tetapi mematuhi konvensyen dan amalan biasa di
mana ketua parti politik yang telah memenangi majoriti kerusi Parlimen dijemput
untuk menubuhkan sebuah kerajaan.
Oleh
yang demikian, ketua parti UMNO (atau Perikatan[6]
yang dipimpin oleh UMNO) dilantik sebagai Perdana Menteri dan dijemput untuk
menubuhkan kerajaan.
Semenjak
tahun 1957, perlantikan seorang Perdana Menteri berjalan dengan lancar kerana
UMNO atau parti Perikatan yang diketuai oleh UMNO telah berjaya memenangi
pilihanraya umum Parlimen dengan majoriti yang jelas. Kepelbagaian parti yang menganggotai Barisan Nasional juga memberi
batas-batas tertentu kepada seorang Perdana Menteri. Satu daripada batasan ini
ialah bahawa seorang Perdana Menteri perlu mengambil kira perwakilan dari semua
parti anggota apabila membuat pencalonan untuk mengisi keanggotaan Jemaah
Menteri.
Dengan
itu, Perdana Menteri tidaklah sebebas yang diingini dan tidak semestinya
calon-calon yang dilantik dari kalangan parti anggota adalah yang terbaik.
Kebebasan Perdana Menteri untuk memecat seorang menteri yang tidak berkesan
juga adalah terikat kepada dasar politik perikatan Barisan Nasional.
Pegawai
Diplomatik Utama
Perdana Menteri juga merupakan seorang pegawai diplomatik
utama negara. Oleh itu, beliau memainkan peranan seperti berikut :
i.
Hubungan
dengan negara luar
Seorang
Perdana Menteri menentukan negara mana yang akan mempunyai hubungan diplomatik
dengan Malaysia, termasuk meletak dan menetukan taraf perwakilan di sesuatu
negara luar itu.
ii.
Peranan
Malaysia di arena antarabangsa
Peranan
Malaysia di dalam arena antarabangsa juga ditentukan oleh seorang Perdana
Menteri. Tetapi kejayaan Malaysia di arena antarabangsa lebih bergantung kepada
personaliti dan kepimpinan seorang Perdana Menteri, bukannya semata-mata ke
atas keputusan untuk berbuat demikian.
Negarawan
Dan Jurucakap Dunia Membangun
Status
negarawan adalah satu pengiktirafan dan penghormatan yang paling tinggi bagi
dunia politik, di dalam atau luar negara. Bukan semua Perdana Menteri dapat
mencapai taraf penghormatan ini. Pada 1950-an dan 1960-an, keadaan agak lebih
mudah bagi seorang Perdana Menteri menonjolkan diri mereka kerana isu adalah
jelas dan merentasi kebanyakan negara yang dijajahi oleh kuasa asing.
Oleh
yang demikian, beberapa Perdana Menteri dari Dunia Ketiga (membangun) menonjol
sebagai pejuang kebangsaan dan penentang kuasa penjajah seperti Nehru, Ghandi,
Naser, Sukarno, dan Sun Yat Sen. YDPA berkuasa untuk melantik menteri-menteri
yang lain atas nasihat Perdana Menteri yang terdiri daripada Dewan Rakyat dan
Dewan Negara. Seorang timbalan menteri yang dilantik untuk membantu menteri.
|
Perdana Menteri
|
Tempoh
|
Tahun
|
|
Tunku
Abdul Rahman Putra Al-Haj
|
1955-1957
1957-1970
|
2
13
|
|
Tun
Abdul Razak Hussein
|
1970-1976
|
6
|
|
Tun
Hussein Dato’ Onn
|
1976-1981
|
5
|
|
Tun Dr . Mahathir Mohamed
|
1981-2003
|
22
|
|
Tun
Abdullah Haji Ahmad Badawi
|
2003
– 2009
|
6
|
|
Dato’
Seri Mohd Najib Tun Abdul Razak
|
2009 – kini
|
|
Perdana
Menteri Malaysia hingga kini
8.4
KOMPONEN PARLIMEN
Parlimen merupakan badan perundangan bagi Malaysia dan
kedudukannya terkandung dalam Perlembagaan Persekutuan pada Bahagian 4, Bab 4,
Perkara 44-65. Parlimen merupakan satu badan yang menunjukkan sekali lagi
tentang kewujudan demokrasi berparlimen melalui pemilihan ahli-ahlinya dalam
Dewan Rakyat melalui pilihanraya. Badan ini mempunyai tiga komponen iaitu Yang di-Pertuan Agong, Dewan Rakyat dan Dewan Negara.
|
Bil.
|
|
Dewan Rakyat
|
Dewan Negara
|
|
1.
|
Syarat kelayakan ahli
|
21 tahun ke atas
|
30
tahun keatas
|
|
2.
|
Tempoh jawatan
|
5 tahun
|
3 tahun
( 2 penggal= 6 tahun)
|
|
3.
|
Bilangan ahli
|
222 orang ahli
(mengikut persempadanan tahun
2008)
|
70 orang
1. 2 orang bagi setiap negeri yang dilantik oleh Dewan
Undangan Negeri (DUN)
2. 2 orang wakil dari Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur,
seorang wakil dari Wilayah Persekutuan Putrajaya dan seorang wakil dari
Wilayah Persekutuan Labuan yang
dilantik oleh YDPA
3. 40 orang ahli yang dilantik
oleh YDPA
|
|
Bil.
|
|
Dewan Rakyat
|
Dewan Negara
|
|
4.
|
Sebab-sebab
hilang kelayakan
|
1. Gila/tidak
sempurna akal
2. Muflis-yang
belum dibebaskan lagi
3. Pegang jawatan bergaji sepenuh masa dalam perkhidmatan
awam
4. Tidak hadir dalam persidangan Dewan Rakyat selama 6
bulan berturut-turut tanpa izin dari Dewan rakyat
5. Gagal menghantar penyata perbelanjaan pilihanraya dalam
tempoh yang ditetapkan setelah mengambil bahagian dalam pilihanraya
6. Sabit kesalahan jenayah dalam mana-mana Mahkamah
Persekutuan-penjara tidak kurang 1 tahun, denda tidak kurang RM2000 dan tidak
mendapat pengampunan
7. Memperoleh
kewarganegaraan asing secara sukarela dan memberi taat setia kepada Negara
itu.
|
1.
Dilucutkan jawatan-dengan sebab.
2. Meletak jawatan.
|
|
5.
|
Tugas/
bidang kuasa
|
- tugas Dewan Rakyat-menggubal dan
meluluskan Rang Undang-Undang(RU2)
- RU2 kewangan hanya boleh dimulakan perbahasannya di
DR.
|
- tugas DN-membahas RU2 lebih teliti
- Dewan Negara tidak boleh menolak RU2 yang telah
diluluskan oleh DR tetapi berkuasa untuk menangguh RU2.
- Penangguhan bagi RU2 kewangan hanya boleh dibuat
selama sebulan dan bagi RU2 lain boleh ditangguhkan selama setahun
|
8.5 BADAN JUDISIARI (KEHAKIMAN)
8.5.1 Kuasa Kehakiman Di Malaysia
Kehakiman
merupakan satu badan dalam sistem perundangan. Kuasa kehakiman diperuntukkan
dalam perkara 121(1) Perlembagaan Persekutuan Malaysia.
8.5.2
Kebebasan Badan Kehakiman
Kebebasan badan
kehakiman dapat dilihat pada kedudukannya yang tidak memihak dan bebas daripada
kawalan dua cabang kerajaan yang lain iaitu perundangan dan pentadbiran.
8.5.3 Pelantikan Kehakiman
Pelantikan hakim dibuat
oleh YDPA setelah berunding dengan Majlis Raja-Raja dan mendapat nasihat
Perdana Menteri.
8.5.4 Fungsi Badan Kehakiman
i. Mentafsir Undang-undang
ii. Mengadili pendakwaan jenayah
iii. Mengadili tindakan sivil
iv. Mendengar rayuan daripada mahkamah bawahan
v. Pengurusan harta pusaka
vi. Mengeluarkan waran tangkap
vii. Menguruskan dan mengadili hal-hal berkaitan hal ehwal
keluarga Islam
KESIMPULAN
Oleh yang demikian, kabinet yang
terkandung di dalam badan eksekutif memainkan peranan yang sangat penting dan
ianya dipengaruhi oleh kepimpinan penyandangnya. Walau bagaimanapun,
keberkesanan kepimpinan seorang yang dilantik bergantung kepada ciri-ciri atau
sifat peribadi yang dimilikinya. Bak kata pepatah “Harimau Mati Meninggalkan Belang, Manusia Mati Meninggalkan Nama”.
Dalam sistem demokrasi berparlimen dan
raja berperlembagaan, Yang di-Pertuan Agong merupakan lambang perpaduan dan
kedaulatan negara. Walaupun Perlembagaan Persekutuan meletakkan baginda sebagai
tunggak pemerintahan negara, kuasa kerajaan sebenar terletak pada tangan
seorang Perdana Menteri yang merupakan ketua kerajaan.
Perdana Menteri mengetuai Jemaah
Menteri yang dilantik oleh Yang di-Pertuan Agong bagi menasihati baginda dalam
menjalankan tugas-tugasnya sebagai ketua negara yang diberikan kuasa eksekutif
oleh Perlembagaan. Seorang Perdana
Menteri memegang jawatan itu selagi beliau mendapat sokongan majoriti di
Parlimen.Oleh yang demikian, Perdana Menteri memainkan pelbagai peranan sama
ada di dalam mahupun di luar kerajaan. Perjalanan pentadbiran kerajaan
bertambah lancar dan teratur dengan peranan yang dimainkan oleh Jemaah Menteri
yang terdiri daripada menteri-menteri yang dilantik mewakili portfolio
masing-masing.
RUJUKAN
1.
Anggota Persatuan Penerbit Buku Malaysia
(2005), Malaysia Kita: Panduan Dan Rujukan Untuk Peperiksaan Am Kerajaan
(Sejarah, Pentadbiran & Dasar-dasar Pembangunan, International Law Book
Services.
2.
Asnarulkhadi Abu Samah & Jayum A. Jawan
(1997), Kenegaraan Malaysia, Serdang: Penerbit Universiti Putra
Malaysia.
3.
Mahdi Shuid & Mohd.
Fauzi Yunus (2002), Pengajian Malaysia,
Pearson Malaysia Sdn. Bhd.
4.
Mardiana Nordin & Hasnah Hussiin (2004), Pengajian Malaysia, Selangor: Penerbit
Fajar Bakti Sdn. Bhd.
[1] Asnarulkhadi Abu Samah &
Jayum A. Jawan (1997), Kenegaraan Malaysia, Penerbit Universiti Putra Malaysia
[2] Dahulu
dikenali sebagai Ketua Menteri dan sekarang dikenali sebagai Perdana Menteri.
[3] Anggota
Persatuan Penerbit Buku Malaysia (2005), Malaysia Kita : Panduan Dan Rujukan
Untuk Peperiksaan Am Kerajaan (Sejarah, Pentadbiran & Dasar-dasar
Pembangunan, International Law Book Services, hlm. 217.
[4] Mahdi
Shuid & Mohd. Fauzi Yunus (2002), Pengajian
Malaysia, Pearson Malaysia Sdn. Bhd., hlm. 48.
[5] Mardiana
Nordin & Hasnah Hussiin (2004), Pengajian
Malaysia, Penerbit Fajar Bakti Sdn. Bhd., hlm. 85.
[6] Pari
Perikatan kini dikenali sebagai Barisan Nasional iaitu gabungan antara Parti
UMNO, MCA dan MIC.
No comments:
Post a Comment